मैले चिनेको प्रकाश पौडेल

मैले चिनेको प्रकाश पौडेल

लडाइको मैदानमा सिपाही लाइ बर्दी मात्रै मा उभ्याउदा उ कमजोर ठहरिन सक्छ तर हतियार सहित पठाए उस्ले जित्छ, बर्दीले आत्माबिस्वास बढाउछ भने हतियार ले जित दिलाउछ। राजनीति र युद्दमा तात्विक भिन्नता खासमा केहि छैन। जितका लागि ठुलो समूह भन्दा पनि जिम्मेवार, बलियो र सहकार्यमुलक संगठन आवास्यक हुन्छ,  त्यही महसुसु भएको छ।  बौद्दिकता एक किसिमको हतियार हो तर भौतिक सहायता बिना बौद्दिकता पनि अचल रहन्छ तसर्थ युद्द जित्नको लागि सर्बगुण प्राय सबैमा नहुन सक्छ। 

एउटा मान्छे नेता कसरी बन्छ ?

नेता बन्न सक्ने जुनुन जो कोहिमा कहा हुन्छ र, राजनीति पूर्णकालीन सेवा हो जसबाट लाभ लिन खोज्ने जो कोहि को पतन निस्चित हुन्छ। व्यक्तिगत जीवनलाई त्याग्न नसक्ने मान्छे नेता बन्न सक्ने कल्पना गर्न सकिदैन।  नेता बन्ने गण कसैले जन्मजात लिएर आउने कुरा त पक्कै होइन। नेता बन्नकैलागि कलेज पुग्नेहरु विभिन्न सङगत ले डोरिन्छन  र पदमा पुग्छन तर केही अपबाद हुन्छन जो जेहाद छेडेर निस्किन्छन, त्यो एउटा उदाहरण हो प्रकाश पौडेल। मालाई राम्रो संग याद छ संगै हिडेका प्रतिद्वोंदीहरुलाई चाकडिबाज र चाप्लुशीका बाबजुद सबैलाई पछार्दै केन्द्रसम्मको राजनैतिक यात्राले यो कुरा प्रस्ट पारेको छ। यसकुराले हामीलाई पनि राजनीतिमा इमान्दारिता र लगनशीलताको अस्थित्व छ भन्ने कुरामा बिस्वास लाग्न थालेको छ। 

२०६० साल तिर पुलाचौर मा एक घर सेनाले घरेको थियो, सबै खान तलासी भैरहेको थियो।  गाउले र सेना बीच विवाद भैरहेको थियो।   खानतलासीको कारण चाहि एक आरोप थियो गाउमा कसैले यो घरमा माओवादी को हतियार छ भनेर सेनालाई सुराकी गरेको रहेछ। यो घटना प्रकाशको मस्तिस्कमा यसरि बस्यो कि जसको कारण प्रकास अहिले जहाँ जहाँ अन्याया भएको छ त्यहाँ उपस्थित देखिन्छन् । 

कुरा हाम्रो बाल्यकालकै हो हाम्रा घरहरु फरक गाउमा भएपनि हामी सम्बन्धले एकादमै नजिक छौ। प्रकाश को घर मालाइ र मेरो घर प्रकाशलाइ एकदमै प्यारो लाग्दछ, सायद त्यसैले बाल्यकालका खेलहरु हामी संगै खेल्थ्यौ। उनलाई सधैँ आफ्ने समुहलाई न्यायपूर्ण ढंगले जिताउनु पर्ने र खेलमा कसैले पनि झ्याली गर्न नपाउने कुरा मन पर्दथ्यो ।  बाल्यकालको त्यो मिठो संगत बिचमा केहि समय छुटेपनि फेरी हाम्रो सङ्गत म्याग्दी क्यम्पस पढ्दा जोडियो।

जब म्याग्दी क्याम्पसको क्यान्टिनमा चिया र समोसा खान्थ्यौ तब प्रकाश हाम्रा बाल्यकालका यादहरुलाइ ताजा हुने गरि जिस्काउथे । टाढा भएपनि मेरा सबै क्रियाकालापहरुमा नजर पुग्दो रहेछ, मेर बिद्यार्थी राजनीतिलाई नियालीरहेका प्रकाश बेला बेला मलाइ हौसला दिइरहन्थे। सानैदेखिको बिद्रोही स्वाभाव भाएको प्रकाशमा नेतृत्व क्षमाता बाल्याकाल्देखिनै भएको कुरा मैले हामि संगै अध्यान गर्दा महसुस गरको थिएँ।

साधारण घरमा भएको त्यो हमलाले नै प्रकाशलाइ राजनीतिमा डोर्‍याउने मार्ग बनाएको रहेछ।  बाल्यकालदेखि कै संगत भएकोले म स्वयम् पनि जानकार रहेपनि बास्ताबिकता खोज्दै जाँदा धेरै कुराहरु मैले आफै पत्ता लगाए भने कति कुरा हाम्रा भलाकुशारीबाट पत्ता लागे।  तैपनि यो सबै बास्तबिकता प्रकशले सायदै कसैलाई भनेका होलान।  बालासाखा साथीहरू छोडेर हिडन पर्ने कस्ले बनायो भनेर खोज्दा खोज्दै ७ कक्षा मा पढने बेला उनी अखिलको सम्पर्कमा पुगेको कुरा मैले उतिखेरै जानाकारी पाएको थिए। हामीलाई राजनिती भन्दासाथ डर लाग्ने त्यो स्थितिमा अखिलको योद्दा बनेको प्रकाशले हामिजस्ता बिचलित बिद्यार्थी लाइ राजनीति के हो भनेर बुझ्न सक्ने गरि प्रस्तुत भैरहेका छन।   बिपत्ति मा सेवा अनि बिभेगदमा बिद्रोह गर्ने कुरा उनले सार्बजनिक गरेका  छन ।

७२ सालको भूकम्पमा राहत बोकेर गोरखा पुगेको प्रकाशले देशका  जुनकुनै कुनामा बिपत्ति आइलाग्दा नपुगेको क्षेत्र देखिदैन। अशल काममा सबैको साथ हुदो रहेछ। जब प्रकाश सुरु गर्छन तब युवाहरु राजनैतिक आस्था भन्दा मनबिय धर्म ठुलो देख्छन र साथ् दिन्छन यस्ता कति उधारण छन् जुन जो कोही म्याग्देलीलाइ सोधेपछि थाहा भैहाल्छ । प्रकाश अहिले नेता भन्दापनि जनताको बिस्वास बनेका छन् र म्याग्दी, गण्डकी हुदै नेपालकै बिस्वास बन्ने बिस्वास मा संग संगै हरेक म्याग्देलीले लिएका छन्। 

२०७२ तिरको कुरा होला, नाकाबन्दीले देश ठप्प हुँदै थियो भारतप्रती सबैको कडा गुनासो बढिरहेको थियो। २०७२ साल असोज ५ गते साँझा म्याग्दी बेनिमा एक्कासी कडा चलपहल निस्कियो अग्र मोर्चामा थिए प्रकाश सयौ विद्यार्थीले मोदिको पुत्ला जलाए सम्बत त्यो नै नाकाबन्दि विरुद्धमा मोदिको देशमा जलेको पहिलो पुत्ला थियो। त्यसपछि अखिलले जनताको आवस्यकता लाई मौका मानेर कालोबजारी गर्ने ब्यापारीक गोदाममा धावा बोल्न थाल्यो।  भ्रस्टाचारि लाई खुलेआम छोपेर अख्तियार लाई बुझौउने जस्ता कार्य भए, लुकाएका सिलिण्डर बिद्यार्थीका/ जनताका चुलोसंग जोडिए। 

डुबानले तराइ डुब्दा मधेस झरेर हप्तौ त्यहाका जनता लाई सेवा गर्ने, हावाहुरीले तराइ दुख्दा तत्काल पुगेर हप्तौ सम्म स्वयंसेवक बनेर काम गर्ने, बाढी पहिरो र नागरिकलाइ बिपत्ति हुदा ज्यान हत्केलामा राखेर आफ्नो टिम को अगुवाइ गरि फिल्डमा पुगेर काम गर्ने, कोरोनाको जोखिमले अस्पतालहरुमा बेड नहुदा रातभर नसुतेर अस्पताल ब्यबस्थापनमा खटने, आदि र यस्ता कुरा सबै लेख्ने हो भने कति हो कति छन्। सेवामा दृढता का साथ उभिने कोमल मनका अनि मुद्दा अनुसार चट्टान बनेर उभिने प्रकासका अनेक रुप छन। 

संगठनमा सङघर्ष 

स्कुले जीवनमा नै अखिलको जिल्ला कमिटीमा प्रबेश गरिसकेकोले प्रकाशको पार्टिमा परिचय बनिसकेको थियो। कलामा पोख्त थिए त्यसैले २०६४ को निर्बाचनमा जिल्लाभर कलाकार को रुपमा उनले भुमिका खेलेर आफ्नो बलियो स्थान बनाइसकेका थिए। शब्द शब्दमा उर्जा देखिने प्रकाशका गीतहरुले बस्ति हरुका आवाज बोल्दथे र आवाजविहीनलाइ पनि आवाज उठाउन प्रोत्शाहन गर्दथे। कलिलो स्वरमा गाइएका क्रान्तीकारी शब्दहरुले बस्ति हरु नै भाबुक हुन्थे र जुझारु मुठी उठथे। ११/१२ कक्षा को जिवनमा प्रकाश अनेरास्ववियु को प्रभाबशाली जिल्ला स्तरको नेता बनिसकेका थिए। सङठनले दिएको जुनसुकै जिम्मेवारी फत्ते गर्ने बानिले उनलाइ रकेट लिडरको रुपमा उभ्याइरहेको थियो। सङठनमा सदस्य हरु थप गाउँ-गाँउमा सङठन बिस्तार गर्दा उनको पकड बनिरहेको थियो।

स्कुले जिवनमै हुदा पोखरा महाधिवेशनमा पनि उनको प्रतिनिधित्व छनोट भएको थियो तर स्कुले परिक्षाले रोकिएका थिए। २०६६ सालमा जनपुरमा भएको पहिलो महाधिवेशनमा प्रकाश अनेरास्ववियु म्याग्दिमा निर्बाचन मार्फत प्रतिनिधि छनोट भएर जनकपुर लागे। त्यसपछि सङठनमा उनले थप कठोर समयको सामना गर्नुपर्यो। 

म्याग्दी बहुमुखी क्याम्पसमा धेरै चर्चित आन्दोलनहरुको नेतृत्व प्रकाश पौडेलले गरेका थिए। त्यस मध्य बाहिरका ट्युसन इन्सिच्युट बन्द गरेर कलेजमा सुलभ दरमा कोचिङ्ग पढाउने आन्दोलनले चर्को रुप लिएको थियो। प्राध्यापक हरु कलेजमा थुनिने परिस्थिति बनेको अवस्थामा बिद्यार्थीको माग र परिस्थिति अनुरुप क्याम्पस भित्रै सुलभ अतिरिक्त कक्षा संचाना गर्ने सम्झौता संगै त्यो आन्दोलन अन्त्य भएको थियो। त्यसैको जगमा आजपनि म्याग्दी क्याम्पसमा सहज र सुलभ अतिरिक्त कक्षा संचालन हुनेकुरा त्यहा अध्यनरत बिद्यार्थी ले जानाकारी दिए।

१८ बर्षकै  हुदा उनले २०६९ सालमा अनेरास्ववियु को जिल्ला अध्यक्ष मा कडा टक्कर दिए भलै त्यो हलमा उनलाइ सदस्य पनि नराखी कमिटी बनाइयो। उग्र माहोललाइ शान्त बनाएर गाउँ गाउँ बाट आएका प्रतिनिधि लाई बिदाइको हात हल्लाएर अर्को अधिबेशनमा अध्यक्ष को उम्मेद्बारी घोषणा गरेर उनी आफ्नो बाटो लागे। सकृयताले निश्कृयतालाइ बिस्तापित गरेरै छोडछ भनेझै २०७१ सालमा अनेरास्ववियु को जिल्ला अध्यक्ष २० बर्षकै उमेरमा बनेर इतिहास रचेका प्रकाश सङठनलाइ कडा रुपमा चलायमान बनाउदै देशकै उत्कृष्ट कमिटी मध्य म्याग्दी लाई पुरस्कृत गराए । यी सब कुरालाई मानले नियाल्दै म चै मनमनै प्रकशको नेत्रित्वको प्रसंसक बनिरहेको थिए।

२०७२ मा भएको अखिल महाधिवेशन झनै कडा रह्यो। प्रकाशले अनेक षड्यन्त्रका बिचबाट केन्द्रिय सदस्य निर्बाचित भए। प्रकाश लाई मत नदिन केही प्रतिनिधि लाई लाखौ रुपियाको अफर गरेको कुरा म्याग्दिमा त्योबेला चर्चित थियो। सङठनको जिवनमा आफ्ना प्रतिस्पर्धामा रहेका धेरैलाइ सम्झाएर अनि कतिपयलाइ जितेर प्रकाश आजको स्थान सम्म आएका हुन्। प्रकाशको दृढ अटोठ कायम रहेमा गण्डकी प्रदेशको विद्यार्थी आन्दोलन नया उचाइमा पुग्ने कुरामा कुनै दुई मत छैन।